منو اون فاصله ای که
می کشوندم به تحقیر
منو اون آینه ای که
منو می بره به تصویر
تصویر مردی که بی تو
اینجا پوسید دیگه اما
لاشه های مغزِ چیزش
عبرتی شد واسه فردا
راس می گی! چه فایده داره؟
کی مقصر بوده از ما
هر کی بگه اون یکی بود
عادلانست
جهان سومی ایم ما
منو ماشه
مغز و لاشه
تو نشونه رفتی پامو
منو اون پا شدنامو
منو پاشیده شدنامو
منو قرآن
تو و اون نامه ی کوتاه
که هنوز نخونده لاشه
نصف قلبی که تو بردی!
منو اون نصفه ی نیمه
بعیده توش کسی جاشه
چه مهم شعر منکه
بی تو تصویری نداره؟
یه نگاه به نصفه بنداز!
لک تزویری نداره
گیر نده!
تیکه نمی خوام
برو اون تیکه حلالت
پازلِ کامل نمی خوام
یه قرار عاشقانه؟
دل که تقصیری نداره!
خسته از مرور لحظه ام
خسته از غر غر و نق نق
خسته از چیدن واژه
کی جایزه خواسته از تو؟!
مهم کیفیتِ تاژِ
