دارم به این فکر می کنم که چرا تو این دنیا هیچ چیز خالصی آفریده نشده؟ همیشه هر چیزی با یه چیز دیگه مخلوطه!
گاهی واسه حماقت ما آدما دلم می سوزه! خیلی احمقانه مغرور چیزایی می شیم که هیچ کدوم خالص نیستن.همیشه وقتی داریم کلی نقص و یدک می کشیم چنان احساس کمالی بهمون دست می ده که جدا نیشخند داره.
در عوض گاهی جوری مغموم نقص هامون می شیم که هر چی تو چنته داریم رو به کلی فراموش می کنیم!
از این دو گانگی خسته می شم...واقعا کسی هست که می ناب بهمون بده؟
بعید می دونم حافظ هم پیاله اب از این می نوشیده باشه! اگه جز این بود این همه رندی از کجا اومده؟
بعیده روز خوب بیاد! این درست تره! بعیده روزی جز این بیاد...
*****
استاد! استاد! یه خبر بد دارم!
- خبر بد وجود نداره! خبر همیشه یه خبره!
- استاد تای لانگ فرار کرده!
-اوووووه! این واقعا خبر بدیه!
No comments:
Post a Comment