دنیا رو بی تو...

 نمی خواستم یه لحظه...

واکاوی این حقیقت که از کجا شروع شد؟
تا واقعیت اعتیاد به وجودت که بی تو ، ترکش مریضم کرد.
[دنیا بی چشمات...]

پاهایی که از هم گسسته می شه و هر تیکش یه گوشه می ره

برام مثل یه خواب کودکی  تو یه شب سرد زمستونی بود.

[یه دروغ محضه...]
و انقدر زود بریدی که مثل قلب رگ بریده لرزیدم...

آروم آروم از تپش افتادمو وایستادم...

اما هنوز ایستاده ام.

من سر پا می میرم

مثل نخل...

اما هنوز سر پام...

[به تنگ چشمی نا مردم زوال پرست.]